Sunday, January 4, 2009

အခ်ိဳၾကိဳက္တဲ့ ဂႏၵီ

ဂႏၵီဆိုရင္ လူၾကီးေတြတင္မကဘူး ကေလးေတြကပါ ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကပါတယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ကေလးအေမတစ္ေယာက္က သူ႔ကေလးကို လက္ဆြဲျပီး ဂႏၵီဆီလာပါသတဲ့။

ကေလးက အခ်ိဳေတြအရမ္းစားလို႔ ဂႏၵီ ဆံုးမေပးပါလို႔ဆိုပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ဂႏၵီကျပန္ေျပာတယ္။ ေနာက္တစ္လေနမွ ျပန္လာခဲ့တဲ့။

တစ္လျပည့္လို႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္ျပန္လာၾကေတာ့ ဂႏၵီက ကေလးကို ၾကည့္ျပီး

'ကေလး အခ်ိဳေတြ မစားနဲ႔ေတာ့ေနာ္' လို႔ၾကင္ၾကင္နာနာေျပာသတဲ့

အဲဒီေတာ့ ကေလးက ဟုတ္ကဲ့ပါ လို႔ေျပာတယ္

အဲဒီမွာ ကေလးအေမက ဂႏၵီရယ္ ဒါေလးေျပာဖို႔မ်ား ျပီးခဲ့တဲ့လ လာတုန္းကတည္းကေျပာေရာေပါ့လို႔ေျပာသတဲ့

ဂႏၵီျပန္ေျပာတာက ... ေအး အဲဒီလုိ ကေလးကို အခ်ိဳမစားနဲ႔လို႔ေျပာဖို႔ ငါကိုယ္တိုင္အခ်ိဳေရွာင္ႏိုင္တဲ့သူျဖစ္ေအာင္

တစ္လလံုးၾကိဳးစားရေသးတယ္ဟ. . တဲ့

ဖတ္ဖူးတဲ့ စာတစ္ပိုဒ္ေလးကို မွတ္မိသလို ျပန္ေရးထားတာပါ

ကဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာ သူမ်ားကို ဆရာလုပ္ဖို႔ ကိုယ္ကိုယ္တို္င္ အဲဒီလို အမွားမ်ိဳးနဲ႔ ကင္းရဲ့လားလို႔ ဘယ္နခါမ်ား ျပန္ဆန္းစစ္ဖူးျပီလဲ

သူမ်ားကို ေဝဖန္ဖို႔လံုေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိရဲ့လားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္သံုးသပ္ဖူးျပီလား

သူမ်ားကို လက္ညိႈးမထိုးခင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လက္မေထာင္ရဲျပီလား။

ေသခ်ာေတြးရင္ ကိုယ္က သူမ်ားကို ေဝဖန္လုိက္ေပမယ့္ ကိုယ့္မွာလည္း အဲဒီအားနည္းခ်က္ေတြရွိေနတတ္ပါတယ္

သူ႔ကို ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလို႔ မေဝဖန္ မရႈံ႕ခ်ခင္ ကိုယ္ကေရာ အဲဒီလိုလူမ်ိဳး မဟုတ္တာေသခ်ာရဲ့လားလို႔ အရင္ျပန္သံုးသပ္တတ္ရင္

္သူမ်ားကို ေဝဖန္စရာ ရွိမွာေတာင္မဟုတ္ဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ သူမ်ားကို ေဝဖန္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အထက္က ဂႏၵီရဲ့ပံုျပင္ေလးကို သတိရေစခ်င္ပါတယ္။

သူမ်ားဘက္ကို လက္ညႈိုးတစ္ေခ်ာင္း မထိုးခင္ အဲဒီလက္ညႈိးကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ထိုးရဲတတ္ၾကပါေစ။

လမ္း

မိုးကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေတာ့ ေျမၾကီးက သတိေပးတယ္။ ေအာက္ေျခမလြတ္ေစနဲ႔တဲ့။
ေျမကို ငံု႔ၾကည့္ေတာ့ မိုးက လွမ္းေအာ္တယ္ ။ ေဟ့ေကာင္ ရိုးရိုးက်င့္ ျမင့္ျမင့္ၾကံစမ္းပါတဲ့။
စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ကမ္းနဖူးသြားထိုင္ေတာ့ ျမစ္ေရက အခ်ိန္နဲ႔ဒီေရသည္ လူကိုမေစာင့္တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျမိဳ႕ပ်က္တစ္ခုေပၚ ထိုင္ခ်မိတယ္။ လန္႔ျပီးထခုန္မိေတာ့ မံမီတခ်ိဳ႕ မၾကည္ၾကည့္ ၾကည့္ရင္း သမ္းေဝတယ္။
အေရွ႕ျမိဳ႕ရိုးျပိဳက်ေနလို႔ အဲဒါဘာျမိဳ႕လဲ ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ေသခ်ာတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္မွာ တိမ္မႈန္႔ေတြေပေနတယ္။
ခဏတျဖဳတ္ ထိုင္နားမယ္ၾကံတုန္း အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္ မီးအိမ္ကိုင္ျပီးေလွ်ာက္လာတယ္။
သူဘယ္သူလဲ သိသလိုရွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းဘာမွမေမးလိုက္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္နားက သူ႔ဆီမေရာက္ေပမယ့္ သူ႔အသံက ကၽြန္ေတာ့္နားထဲ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ဝင္လာေသးတယ္ 'ေရနံဆီေစ်းၾကီးလို႔ကြာ ဖေယာင္းတိုင္ေျပာင္းထြန္းမလားလို႔' ဆိုလား။
အီလည္လည္ျဖစ္လာတာနဲ႔ စီးကရက္မီးညွိဖို႔လုပ္ေတာ့မွ အိတ္ကပ္ကေပါက္ေနမွန္းသိတယ္။
သူေတာင္းစားအိတ္မွာ ေအာက္ၾကမ္းျပင္မပါဘူးဆိုတာ သြားသတိရလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ကမန္းကတန္းငံု႔ၾကည့္ရေသးတယ္။
ဝႈး. . . ေတာ္ပါေသးရဲ႕လို႔ေတြးတုန္း တစ္စံုတခုကို အလန္႔တၾကားျဖစ္ျပီး ေသခ်ာေအာင္ေနာက္တစ္ခါျပန္ၾကည့္ေတာ့မွ ေသေရာ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ၾကီးက ထုတ္ခ်င္းေပါက္ျပီး ဟိုတစ္ဖက္မွာ ျမိဳ႔သစ္တစ္ခု။ ဘာျမိဳ႕လဲ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ ဒါဒဂံုျမိဳ႕သစ္မဟုတ္မွန္းေတာ့ ေသခ်ာသိတယ္။ ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ ဝင္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ျမိဳ႕ရိုးမွာ နာမည္ေရးမထားလို႔ အေနာက္ျမိဳ႕ရိုးျဖစ္ရမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆလိုက္တယ္။ ေျမာက္ျမိဳ႕ရိုး၊ ေတာင္ျမိဳ႕ရိုး လည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းကေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို မေခၚေတာ့ဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ ေလွ်ာက္ရင္း ျမိဳ႕ရိုးတစ္ခုထပ္ေတြ႔တယ္။ ဘုရားသခင္ႏိုင္ငံေတာ္လို႔ေရးထားေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ရွိပံုမေပၚတာနဲ႔ မဝင္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။
တိုင္ကပ္နာရီလွမ္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္နွာဝုိင္းဝိုင္းနဲ႔ေကာင္က လွ်ာလွမ္းထုတ္ျပတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ . . . .။

ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္

ခရစၥမတ္ မနက္ ( 25 December)မွာ လက္ေဆာင္ေတြ ေပးၾကယူၾကနဲ႔ လဲလွယ္ေနတာကို ေတြ႕တဲ့ ကေလးငယ္က Sunday School မွာ သင္ယူလာတဲ့ ဗဟုသုတနဲ႔ ဒီေန႔ဟာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ေမြးေန႕ျဖစ္ေၾကာင္း သိနားလည္ျပီး တစ္စံုတရာကို စိတ္ရႈပ္ေထြးရင္း အလိုမက်ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး . . အခ်ိန္အတန္ၾကာ ျငိမ္သက္ေနျပီးေတာ့မွ သူ႕အေမကို ေမးပါေတာ့တယ္။ 'ေမေမ . . Jesus အတြက္ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ကို ဘယ္ေတာ့ေပးရမွာလဲဟင္။ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ေတာ့ ဒီေန႔က သူ႕ေမြးေန႔မဟုတ္လား' တဲ့။
ထူးဆန္းလိုက္တာ ။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ေမြးေန႔မွာ လူတိုင္းကိုလက္ေဆာင္ေတြေပးၾကျပီးေတာ့ ေမြးေန႔ရွင္ကိုေတာ့ ဘာမွမေပးမိပါလား။
ကၽြန္မတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးဖို႔အေကာင္းဆံုးေမးခြန္းက ကိုယ္ေတာ္အတြက္ ဒီခရစၥမတ္မွာ ဘာေပးရမလဲ ဆိုတာပဲမဟုတ္လား။

ေရးသူ - Richard De Hann
ပီတိ ဘာသာျပန္သည္။
Church ထဲသြားရင္းက ရလာတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲမွာေတြ႕မိတဲ့ စာပိုဒ္ေလးထဲက တခ်ဳိ႕ပါ။
လူတိုင္းလိုလို ေမ့ေနၾကတာေလးတစ္ခုလို႔ ျမင္မိလို႔ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
ဒီစာကို ဆိုလိုရင္းေလးသေဘာက်လို႔ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ စာကမျပီးေသးပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ဘာသာတရားရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈေတြပါေနမွာစိုးလို႔ မေဖာ္ျပေတာ့ပါဘူး။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီစာေလးကို ကိုးကြယ္မႈေတြရဲ႕ အျပင္ဘက္ကေန အေတြးေလးကိုပဲ သေဘာက်လို႔ ဘာသာျပန္ထားပါတယ္။

Ideal Marriage

ဆရာသမားတစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတာေပါ့ . ..
Ideal Marriage ဆိုတဲ့ စံျပဳေလာက္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ိဳးရခ်င္ရင္တဲ့ . .. .
သူေျပာတဲ့ စံငါးခုနဲ႔ ကိုက္ေရြးတဲ့
သူေျပာတာက . ..
1- loving each other
2- mature brain
3- proper income
4- good health and
5- acceptable both sides

1.loving each other
ဒါကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစား နားလည္မႈေပးျခင္းတို႔ ရွိမွသာ ေပ်ာ္ရြင္စရာေကာင္းတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ိဳးကို ရမွာပါ။

2.mature brain
ကိုယ္အိမ္ေထာင္ဘက္က အေတြးအေခၚ ရင့္က်က္တဲ့သူမ်ိဳးျဖစ္မွသာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္နားလည္မႈ ကူညီမႈေတြ ေပးႏိုင္မွာပါ။ စိတ္ဓာတ္မရင့္က်က္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ဟာ ဘာကိုမဆို အေလးအနက္မေတြးတတ္ ၊ ျပသနာေတြကိုလည္း မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ မေျဖရွင္းတတ္တဲ့ အျပင္ အရာရာမွာလိုက္ျပီး သ၀န္တို စြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ စိတ္အေနွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစမွာမို႔ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ လက္တြဲေဖာ္မရဘဲ trouble maker သာ ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္တြဲေဖာ္ရွာေတာ့မယ္ဆိုရင္ သူဟာ စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္တဲ့သူ ဟုတ္ရဲ႕လား ဆိုတာ အေလးအနက္ထား
အခ်ိန္ယူူ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ခ်စ္သူဘ၀မွာေတာ့ သ၀န္တိုတာေလးကပဲ ခ်စ္စရာ၊ အိမ္ေထာင္လည္းက်ေရာ သေဘာထားေသးသိမ္တယ္ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ အလိုလိုေရာက္သြားတတ္တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း မညာမိေစဖို႔ သတိထားရင္း အမွန္အတိုင္း ခ်စ္သူကို ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ လုိပါလိမ့္မယ္။

3. proper income
သင့္တင့္ေလ်ာက္တတ္တဲ့၀င္ေငြ မရွိဘဲနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ မစဥ္းစားသင့္ပါဘူး။ တူႏွစ္ကိုယ္ တဲအိုပ်က္မွာေနရေနရ ၊ ထမင္းရည္ပဲ လ်က္ရလ်က္ရ ဆိုတာေတြက တကယ္ေတာ့ လက္ေတြ႔က်က် ဘ၀ကို စဥ္းစားဆံုးျဖတ္မယ့္သူေတြ အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာ ဟာသ တစ္ခုပါဘဲ။ သိုးေဆာင္းစကားပံု တစ္ခုအရ ဆိုရင္ေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ေပါင္မုန္႔ မရွိတဲ့အခါ အခ်စ္ဟာ ျပတင္းေပါက္က ထြက္ေျပးမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အဆင့္အတန္း ၊ ကိုယ့္အေျခအေန နဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ့ ၀င္ေငြမ်ိဳး ခ်စ္သူက ရွာေပးႏိုင္ရဲ႕လားဆိုတာလည္း စဥ္းစားစရာပါပဲ။

4. good health
ပိုက္ဆံလည္းခ်မ္းသာပါရဲ႕႕ ပညာေတြလည္းတတ္ပါရဲ႕ သိပ္လည္းခ်စ္ၾကပါရဲ႕ ။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူက ရွဴနာရွိဳက္ကုန္းေလးဆို ဘယ္ျဖစ္မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေရာဂါသည္ေလးမေရြးမိေအာင္လည္း သတိထားရမွာေပါ့၊

5. acceptable both sides
လူၾကီးမိဘေတြက အျမဲတမ္းမွန္ေနတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ထက္ ပိုျပီး အေတြ႕အၾကံဳ ရ႕င့္က်က္တာေတာ့ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။ တကယ္လို႔ လူၾကီးေတြက လက္မခံႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ ဇြတ္ေရွ႕မတိုးဘဲ ဘာေၾကာင့္ သေဘာမတူႏိုင္သလဲဆိုတာ ေခါင္းေအးေအးနဲ႕ စဥ္းစားဖို႕လိုပါလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ဖက္မိဘ သေဘာက်တယ္ဆိုရင္ေတာ့ OK ေပါ့။

No one is perfect တဲ့ ။ ideal marriage ရဖို႕အတြက္ အထက္က အခ်က္အားလံုးနဲ႕ ကိုက္ညီရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးျပည့္စံုဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ နည္းနည္း အေလ်ာ့အတင္းေလး ရွိရမွာေပါ့ေနာ္။
ဒါျဖင့္ တို႔ေတြ ငယ္ငယ္က စာေမးပြဲေျဖသလိုမ်ိဳး အမွတ္ေပး ၾကည့္ရေအာင္
အမွတ္ျပည့္က တစ္ရာ ဆိုရင္ အခ်က္ငါးခ်က္ဆိုေတာ့ တစ္ခုကို ႏွစ္ဆယ္မွတ္စီေပါ့
တစ္ခုဆို 20 (အမွတ္ တစ္ရာမွာ 20 ဆိုရင္ စာေမးပြဲက်ျပီေပါ့)
ႏွစ္ခုဆို 40 (အင္း . . . ေအာင္မွတ္ရယံုေလးဆိုေတာ့ သိပ္မေကာင္းေသးဘူးေနာ္)
သံုုးခုဆို 60 ( သိပ္ေတာ့မဆိုးဘူးေနာ္ .. ငယ္ငယ္က ဆရာေတြ ေျပာသလို ဆိုရင္ေတာ့ ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါေပါ့)
ေလးခုဆို 80 (ဂုဏ္ထူးထြက္ေနျပီ ဆိုေတာ့ သင့္ေတာ္တဲ့သူလို႕ေျပာလို႕ရတာေပါ့)
ငါးခုလံုး ဆိုရင္ေတာ့ အေမ့ကိုသာ တစ္ခါတည္းေျပာလိုက္ေပေတာ့

ကဲ . .. အားလံုးပဲ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုးလက္တြဲေဖာ္ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္
ခံစားခ်က္ဗရပြၾကား မြန္းနစ္ျပီး
အသက္ရွဴမဝျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္ပါ ။ ။
မဖုရားရဲ့ ေျခခံုမို႔မို႔ေလးကိုမွ
တခုတ္တရ နဖူးတိုက္ဦးခိုက္ခ်င္တဲ့
ေဟာသည္ ငမိုက္သားေပါ့ ။ ။
မသထာေရစာစြန္႔ၾကဲတဲ့
အစိမ္းရင့္ ဥေပကၡာေတြကိုုမွ
အငမ္းမရေကာက္ယူ ျမတ္ႏိုး
ကမာၻတစ္ခုလို ကိုးကြယ္တယ္ ။ ။
မ်က္မာန္ရွ မုန္းေတာ္ဖြဲ႕လို႔
အေနာက္ေတာင္စြယ္ကုန္းက
မိုးထစ္ခ်ဳန္းရြာတိုင္း
သည္ေကာင္တစ္ေယာက္
အင္ပါယာေနာက္နား ေမွာ္ရံုေတာထဲ
ဆို႔နင့္နင့္ ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ႔
ျမိန္ေရယွက္ေရလြမ္းတတ္တာ
မဖုရားသိပါေလစ ။ ။

သီအိုရီ ရဲ့ ျခြင္းခ်က္

နီးဖို႔အတြက္ ခဏေဝးရတာလား
ေဝးဖို႔အတြက္ ခဏနီးခဲ့ၾကတာလား
အသြားအျပန္မရွိတဲ့ ေမတၱာအတြက္
အမွားအမွန္ မသိတဲ့ သစၥာေတြနဲ႔
ငါ . . . ေစာင့္ခဲ့ဖူးတယ္
ပန္းသီးတစ္လံုးေၾကြက်တာ ကမၻာ့ဆြဲအားေၾကာင့္ဆိုရင္
ငါ့ရင္ထဲက အသဲတစ္စံုေၾကမြသြားတာ
အခ်စ္နတ္ဘုရားမရဲ့ ဂႏၳဝင္ေျမာက္ေတးသြားေၾကာင့္ပဲျဖစ္ရမယ္
ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ
ငါတစ္ေယာက္ထဲ လြမ္းနာက်ေနတုန္းေပါ့
နယူတန္က တုိးတိုးေလးကပ္ေျပာသြားတာ . . ၾကားမိပါရဲ့
အရာရာတုိင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈရွိတယ္ဆိုတာ
အဲဒီ အရာရာမွာ အခ်စ္ဆိုတာ ပါမပါ စမ္းသပ္ဖို႔
ေဖာ္မ်ဴလာမ်ိဳးစံုသံုးလည္း
အေျဖက အရွံဳးပဲမို႔
အမုန္းကို နယ္ႏွင္
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဘာလင္ တံတိုင္းငွား
စာတန္းခ်ိတ္ထားလိုက္ခ်င္တယ္
အလြမ္းမလာရ

Santa လြမ္းတဲ့ ခရစၥမတ္

ခရစၥမတ္ ေရာက္ေတာ့မယ္
ကံေကာင္းျခင္းေတြ သယ္ေဆာင္မယ့္ စြပ္ဖားလွည္းေလးအသင့္ျပင္
ခရစၥမတ္ ေရာက္ေတာ့မယ္
ဝမ္းနည္းျခင္းေတြ ကိုယ္စားသယ္ေပးမယ့္ ေရႊသမင္ေတြ ဇက္ၾကိဳးတပ္
ခရစၥမတ္ ေရာက္ေတာ့မယ္
ေျခအိတ္ေလးေတြထဲ ျဖည့္ေပးဖို႔ ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြ အိတ္ထဲထည့္
ခရစၥမတ္ ေရာက္ေတာ့မယ္
ကေလးေတြ ကုတင္ေျခရင္းမွာခ်ိတ္မယ့္ ျဖဴစင္ျခင္းေတြ ခါးမွာခ်ည္
ခရစၥမတ္ ေရာက္ေတာ့မယ္
အိမ္တံခါးဝမွာသြားခ်ရမယ့္ အားမာန္သစ္ေတြ လွည္းေပၚတင္
ခရစၥမတ္ ေရာက္ေတာ့မယ္
တစ္ႏွစ္လံုး သိမ္းထားတဲ့ ေမတၱာဦးထုပ္ေလး ငါထုတ္ေဆာင္းရဦးမယ္
ခရစၥမတ္ ေရာက္ေတာ့မယ္
အထုပ္အပိုးေတြစံုရင္ ကိုယ္ေတာ္ဆီ ခြင့္ပန္
ခ်စ္တဲ့ ကေလးေတြနဲ႔ မိသားစုေတြ ငါ့ကိုေစာင့္ေနေရာ့မယ္ ။

(MCO ကေပးတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးမွာ ေရးျဖစ္တာပါ)

Saturday, January 3, 2009

အေယာင္ေဆာင္တိမ္တိုက္မ်ား

ကဲ . . . ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ငါသြားေတာ့မယ္ အမိ
. . . . .
. . . . .
ဘယ္ကိုလဲ ဟုတ္လား
တစ္ေနရာေပါ့ ေကာင္မေလးရယ္
ဒီေကာင္းကင္ၾကီး က်ယ္သေရြ႕
ခံစားတတ္သူေတြ ရွိသေရြ႕ေတာ့
ငါ့မွာ သြားစရာမမဲ့ေသးပါဘူး
ငါ့ကို ေမာ့ၾကည့္စမ္းပါဦးကြဲ႔
ဒီမွာ မိန္းကေလးရယ္
လူဆိုတာက ခက္သားလား
နာက်င္စရာကိုမွ တြယ္တာတတ္ၾကတာ
တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး
အစစ္အမွန္ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး
ျပီးသြားမွာေပါ့ ကေလးရယ္
မ်က္ရည္ေတြ သုတ္လိုက္
ေခါင္းကို ရဲရဲေမာ့ထားစမ္းပါဦး
ဒီနားကိုတိုး ေသခ်ာနားေထာင္စမ္း
ခံစားခ်က္ဆိုတာ လူသတ္လက္နက္တစ္မ်ိဳးပဲကြဲ႕
ၾကံဳရဦးမယ္ ေနာက္ထပ္ . . ေနာက္ထပ္
ဒါစမ္းသပ္မႈတစ္ခုပဲ
တစ္ခုေတာ့မွာခဲ့မယ္ကြယ္
ဘယ္တိမ္တိုက္မ်ိဳးမွ
မင္းေကာင္းကင္ကို အကြယ္မခံနဲ႔
ကိုယ့္ေကာင္းကင္ကို ကိုယ္ဆြဲဖြင့္စမ္းပါ ကေလးရယ္။
ကဲ ကဲ မ်က္စိအသာေလးမွိတ္ အိပ္ေတာ့ေနာ္
ေနာက္တစ္ေန႔ ႏိုးလာတဲ့ အခါ
အလြမ္းေယာင္ေဆာင္တဲ့ တိမ္တိုက္ကိုဆြဲဖြင့္ျပီး
မင္းေကာင္းကင္ကို မင္းစိတ္ၾကိဳက္ ျခယ္မႈန္းလိုက္စမ္းပါ။

ကဲ . . . ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္
ငါသြားေတာ့မယ္ အမိ

လြမ္းမိျခင္းမ်ား

Roll-call ရတာနဲ႔
ေနာက္ေပါက္က ခုန္ဆင္းတဲ့
8-1-1 theatre ကိုလြမ္း
ၾကမ္းေပၚမွာ ဖဲရိုက္ၾကတဲ့ ေက်ာင္းကားကိုလြမ္း
တစ္ေနကုန္ထိုင္ကုန္းဆင္းေသာက္တဲ့
ေဒၚေလးရဲ့ မဟာႏြယ္ကို လြမ္း
အတန္းမတက္ဘဲ အခန္းထဲဝင္အေခြၾကည့္လို႔ရတဲ့
အန္တီခ်စ္ရဲ့ ခ်စ္ခ်စ္ကိုလြမ္း
တိုက္ပံုအျပာေရာင္ဝတ္တဲ့
ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေႏွာင္ေႏွာင္းနဲ႔ ငါတို႔ ပါခ်ဳပ္ ကိုလြမ္း
ဆုိင္ကယ္တကားကားနဲ႔
ေမာ္ကြန္းထိန္းကိုလြမ္း
မူးျပီးရမ္းၾကတဲ့ M3 ကိုလြမ္း
ေမ်ာက္ရႈံးေအာင္ေဆာ့ၾကတဲ့
ကန္ေတာ္ၾကီးနဲ႔ တိရစၦာန္ရံုကစားကြင္းကိုလြမ္း
အျပင္သြားရင္လူစုျဖစ္တဲ့
Goody's ကအထပ္ခိုးကိုလြမ္း
အုပ္စုလိုက္ဆူညံေသာင္းက်န္းတဲ့ Spider net ကိုလြမ္း
လမ္းၾကံဳတိုင္းသြားငမ္းတဲ့
လျပည့္ဝန္း ဓားေရာင္းတဲ့ဆိုင္က
ေကာင္တာထိုင္တဲ့ အရုပ္ၾကီးကိုလြမ္း
လူစံုရင္သြားျဖစ္တဲ့ ကန္ေဘာင္ကညေနေတြကိုလြမ္း
လက္စြမ္းျပဖူးတဲ့ ေက်ာင္းတုန္းက
ကဗ်ာစာအုပ္ကိုလြမ္း
မဟုတ္တာဆိုရင္ လူသိပ္ညီတဲ့
ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို လြမ္း
ျပီးေတာ့ တိတ္တိတ္ေလး စြဲလမ္းဖူးတဲ့
ကတၱီပါဖိနပ္ေလးကိုလြမ္း . . .

အံု႔ပုန္း

တိုးတိုးေႏွာင္ရစ္
တဆစ္ဆစ္လြမ္း
တမ္းတမ္းတတ
တသသေဆြး
တေငးေငးေမွ်ာ္
ေက်ာင္းတက္ေဖာ္
ကၽြန္ေတာ္လည္းပဲ ခ်စ္တတ္သည္။

ေက်ာင္းတုန္းက ေရးျဖစ္တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။