ေစာင့္ရင္းၾကမ္းသြားတဲ့ ဆုေတာင္းမ်ား (သို႔မဟုတ္) ဆုေတာင္းၾကမ္းတဲ့သူ

ငါက ဆယ္တန္းမွာ
Physics အမွတ္နည္းတဲ့ေကာင္။
စိတ္မရွိပါနဲ႔။
ဖန္ခြက္မဟုတ္ေတာ့လည္း
ခြမ္းကနဲမျမည္ဘူးေလ။
အေကာင္းအတိုင္းျဖစ္ဖို႔ၾကိဳးစားတုိင္း
ေသြးတစိုစိုႏွလံုးသားမွာ ဖန္ကြဲစပဲေတြလာလာစိုက္တယ္
ျဖစ္ႏိုင္တာက ငါ လံုေလာက္တဲ့ အားထုတ္ျခင္းအမႈကို မျပဳခဲ့လို႔ထင္တယ္။
ျဖစ္သင့္တာက ....... ။
အဲဒါသင္တဲ့ေန႔က ငါေက်ာင္းေျပးတယ္။
လြမ္းစရာကို နာစရာနဲ႔ မေျဖပါဘူး
နာစရာေတြကိုသာ လြမ္းစရာနဲ႔ေခ်ပစ္တယ္
ဘာလို႔မ်ား အဲဒီတိမ္တိုက္ေတြဆီ လက္ေတြကမ္းေျမွာက္လိုက္တိုင္းမွာ
ျပႆဒါးေတြပဲ လာလာေမွာက္က်ေနရတာပါလိမ့္။
ဖုန္းဆိုးေတာထဲက ျမက္ရုိင္းတစ္ေကာင္လို
ေလေျပတေပြ႔နဲ႔ပဲ အိပ္တန္းတက္
အိပ္မက္ေတြကိုလည္း ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ အရုဏ္ဦးအထိ ခမ္းနားၾကည့္တယ္
အိပ္မက္ေတြမွာလည္း အိပ္မက္မက္ခြင့္ေတာ့ရွိသင့္တာပဲ
ေျပာဖူးေနက်အတုိင္းေပါ့
မလံုေလာက္ေသးတဲ့ မနက္ျဖန္ေတြပဲ ထပ္တလဲလဲကြာက်ရင္း
ျပီးခဲ့တဲ့တစ္ေန႔ဟာ ေနာက္တစ္ေန႔ကို
ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ထုိင္ေစာင့္တယ္
ကိုရီးယားကားၾကည့္ရင္း ေစာင့္တယ္
အပယ္ခံကဗ်ာေတြေရးရင္းေစာင့္တယ္
ဆုေတြေတာင္းရင္းေစာင့္တယ္
သိတဲ့အတိုင္းပဲ
ငါက ဆယ္တန္းမွာ
Physics အမွတ္နည္းတဲ့ေကာင္။
Black Hole နဲ႔ မရင္းႏွီးသလို
ဘုရားသခင္နဲ႔လည္းရန္မျဖစ္ဖူးေတာ့
ဆုေတြေတာင္းရင္းေစာင့္တယ္။
ဆုေတြၾကမ္းရင္းေစာင့္တယ္။
ဆုေတာင္းေတြၾကမ္းရင္းေစာင့္တယ္။
ေစာင့္ရင္းေစာင့္ရင္း
ေတာင္းရင္းေတာင္းရင္း
ဆုေတာင္းေတြၾကမ္းၾကမ္းလာတယ္။
သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ
ငါက ဆယ္တန္းမွာ
Physics အမွတ္နည္းတဲ့ေကာင္ကိုး။